[KP] Człowiek (...) istota skazana na przebaczenie. Przebaczenie stanowi wielkość, której czasem nie może udźwignąć

Podkład: Judas Priest - Angel

Naprawdę codziennie między nami zjawiają się aniołowie. Kłopot polega na tym, że w swojej pysze i pogoni za doczesnymi uciechami zupełnie nie potrafimy ich rozpoznać.

PalabraMiłość tak pięknie tłumaczy zdradę i kłamstwo i grzech

25.02.1911 r., godz. 12:00, Wenecja

W jednym z weneckich szpitali swój pierwszy krzyk wydaje na pierwszy rzut oka niepozorna dziewczynka o wielkich ciemnobrązowych oczach imieniem Cassandra. Jej matka pochodząca z indiańskiego plemienia Pano zamieszkującego zachodnią Brazylię nazywa ją jednak uparcie Orendą (Wielkim Duchem), czym niebywale drażni swego męża, żarliwego pastora dokładającego wszelkich starań, by zburzyć ostatnie bastiony religii barbarzyńców czające się w duszy małżonki. Obawiając się, by córka nie obróciła się plecami do głoszonych przez niego tez, już od najwcześniejszych chwil mężczyzna czyta jej Biblię, cierpliwie odpowiadając na wszystkie zadawane przez nią pytania. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że gdy tylko opuszcza domostwo, Cass natychmiast biegnie do matki, która odrywa się od pianina i bierze swą pierworodną na kolana, by wprowadzić ją w wierzenia i kulturę amerykańskich przodków.
W ten oto sposób panna Veniero wyrasta na piękną damę wyznającą dość oryginalną mieszaninę obu kultów. Nie wie jeszcze, że postawa ta zaprowadzi ją ostatecznie prosto przed oblicze miłosiernego Stwórcy, który w całej swej łaskawości ześle ją ponownie na ziemię jako opiekunkę nierzadko zbłąkanych śmiertelników.

PalabraW innej rzeczywistości znów było jasno

19.03.1944 r., godz. 01:30, Massa di Somma

W okresie wojennym można zginąć na wiele sposobów. Od zwykłego zapalenia płuc po wybuch zrzuconej z samolotu bomby prosto na budynek, w którym akurat masz pecha się znajdować. Ale nie wolno również zapominać o szalejących żywiołach, które przecież nigdy nie mają urlopu. Zajęte przez alianckie wojska Włochy są tego najlepszym przykładem. To na ich terenie bowiem w dniu osiemnastego marca roku tysiąc dziewięćset czterdziestego czwartego po raz kolejny w historii budzi się do życia Wezuwiusz. Wydawać by się mogło, że mieszkańcy okolicznych miejscowości nauczeni okropnymi wydarzeniami z przeszłości powinni być przygotowani na podobną okoliczność. Wciąż trwają jednak walki, więc informacje rozchodzą się znacznie wolniej niż zwykle. A to z kolei sprawia, że wszelkie przygotowania służące ewakuowaniu ludności cywilnej ruszają z dużym opóźnieniem. I to na tyle, że zanim dochodzą do skutku Massa di Somma i San Sebastiano zostają już dosłownie skąpane we wrzącej lawie, w wyniku czego ginie 26 osób. Wśród nich jest między innymi młode metysko-hiszpańskie małżeństwo przybyłe tam w celu niesienia pomocy medycznej dla rdzennej ludności. Kobieta jest w zaawansowanej, bliźniaczej ciąży, co według wierzeń wielu narodów automatycznie zmazuje z niej wszystkie grzechy i pozwala na zasilenie anielskich szeregów.

PalabraWiem jak ułożyć rysy twarzy, by smutku nikt nie zauważył

Czasy obecne, Londyn

Mimo przemiany w anioła Cassandra wciąż nie jest w stanie w pełni pogodzić się ze swoją przedwczesną śmiercią. I nie chodzi tu nawet o to, że musiała wybrać sobie bardziej święte imię (a przecież jako pilna wyznawczyni protestantyzmu przeplatanego z dawnymi wierzeniami indiańskimi zawsze odrzucała ideę świętych), bo to nadane jej przy chrzcie przez ojca nie pasowało do boskiej posłanniczki. Na coś tak mało istotnego potrafiłaby przymknąć oko. Ale na ziemi został przecież jej pierworodny, zaledwie trzyletni synek, którego już nigdy nie będzie mogła utulić w ramionach, szepcząc mu na ucho, jak bardzo go kocha. Co prawda doskonale zdaje sobie sprawę z faktu, że Ramón przebywa pod dobrą opieką dziadków, ale jej matczyne serce nie jest w stanie do końca zaakceptować takiego obrotu spraw. Z każdego dnia stara się więc wygospodarować przynajmniej kwadrans, by posiedzieć przy jego łóżku zanim chłopczyk zaśnie. Przynajmniej do czasu aż jej mały skarb nie osiągnie wieku dorosłego, kiedy to stanie się przystojnym pilotem wojskowym. Dopiero wtedy Aurelia postanawia skupić się całkowicie na swoich nowych obowiązkach. Nie chce bowiem być świadkiem jego śmierci. Zwłaszcza że ta może być niezwykle tragiczna.
Jej mroczne wizje niestety się sprawdzają. Wojak ginie mianowicie zaledwie w wieku pięćdziesięciu czterech lat w trakcie wojny domowej w Bośni i Hercegowinie w wyniku niespodziewanego zestrzelenia samolotu, na którego pokładzie się znajduje. Tak oto mężczyzna dołącza do szerokiego grona ofiar najkrwawszego konfliktu w Europie od chwili zakończenia II wojny światowej. Jego ciało natomiast zostaje przesłane w czarnym worku do Londynu, w którym mieszkał wraz z rodziną przez ostatnie dwie dekady. Niecałe półtora tygodnia później leży już w uświęconej ziemi cmentarza należącego do Katedry Świętego Pawła. Przynajmniej raz na siedem dni odwiedza go tam rodzicielka, która szeptem zdaje mu relację z ostatnich wydarzeń. Podczas tych oczyszczających sesji jest zawsze ubrana w długie kasztanowe palto lub bluzę koloru indygo, których kaptury nieodmiennie zaciąga głęboko na głowę, by nikt postronny nie mógł dojrzeć gorzkich łez spływających jej po policzkach. .

PalabraPodstawowe dane

Imię ziemskie:

Cassandra

Imię niebiańskie:

Aurelia

Nazwisko:

Veniero - de Valdez

Rasa:

Anioł stróż

Data i miejsce narodzin:

12.02.1911, Wenecja

Data i miejsce śmierci:

19.03.1944, Massa di Somma

Zawód

pediatra, podczas weekendów dodatkowo opiekunka w ośrodku dla osób niewidomych

Pojazd:

Mercedes W463

Moce:

niewidzialność, telepatia, empatia i teleportacja

Miejsce zamieszkania:

Loft z drzwiami szeroko otwartymi dla wszystkich zbłąkanych dusz nieopodal kościoła St. Paul Old Ford

Zwierzęta:

Bryzejda (tukan czarnodzioby), Charito (dziesięciomiesięczny seter angielski) i Galera (żółw chiński)

PalabraDywagacje autorskie

- Główne zdjęcie pochodzi z Pinteresta.
- Cytat w nagłówku to słowa Jana Grzegorczyka.
- Pozostałe fragm. zapożyczone kolejno z utworów:
* Josepha O'Connora Gwiazda mórz: pożegnanie Starej Irlandii.
* Juliana Tuwima Miłosć ci wszystko wybaczy
* Mariusza Parlickiego Odpoczynek
* Wisławy Szymborskiej Do zakochanej nieszczęśliwie
- Chętnie oddamy w dobre ręce naszego obecnego podopiecznego.
- Mistrza Gry przyjmiemy z otwartymi ramionami.
- Źródło kodu: Emme's Codes
- Ewentualna dodatkowa droga kontaktu: ptkaln@gmail.com

Emme

 * Podopieczny 

[KP] Życie to takie czary-mary. Rzadziej czary, częściej mary

 Podkład: Luxtorpeda - Wilki dwa 

Kłamałem. Kradłem. Musiałem użyć noża niejeden raz, po to, by przeżyć. W porządku? O to wam chodzi? To chcieliście wiedzieć? Nie załapiecie tego. Miałem dość łażenia po śmietnikach!!! Czy ten, kto raz ukradł, jest złodziejem? Kto raz zataił prawdę, jest kłamcą? Kto był w więzieniu, jest przestępcą już na zawsze? Skreślicie go na całe życie i wyrzucicie poza margines? Czym dla was będzie – śmieciem?!

Nicolaj (Nick) Richard Minskov

25.09.1999, Porto (Portugalia) - Obywatelstwo portugalskie - Portugalski, rosyjski i angielski - Wilkołak od 24.06.2021 - Przymusowe kontakty z Watahą Blackheath - Syn Koryntu i drobny złodziejaszek - Bransoletka w kształcie łapacza snów noszona na prawej ręce pamiątką po matce - Opuszczony dom w lesie pod Londynem - Kino (wiewiórka syberyjska) - Kilka nieudanych prób samobójczych - Hipnoza - Glamouring - Finka ukryta w kieszeni

Droga Ide,

Naprawdę nie chciałem Cię zostawiać samej, a już tym bardziej bez najmniejszego słowa wyjaśnienia. Wierzysz mi, prawda? Ale czyż powinienem dopuścić, by z mojego powodu nad Twoją piękną główką stale wisiała czarna gradowa chmura pełna problemów? Jesteś moją malutką siostrzyczką, więc nie mogłem pozwolić, byś pewnego dnia zginęła tylko dlatego, że ktoś uzna Cię za siostrę potwora, który o każdej pełni Księżyca przemienia się w smukłego basiora o czarnej sierści pochłaniającej niemal wszystkie jego promienie. Mieszkańcy Porto i bez tego zerkali na nas z ukosa, niezmiennie ostrzegając wszystkich przybywających do miasta turystów przed tymi nieszczęsnymi bachorami od Minskova, twierdząc, że odkąd zmarli ich rodzice, a opiekę nad nimi przejął ten bêbado velho, czyli ich ciągle szwendający się po najgorszych knajpach serwujących miernej jakości tanią wódkę i wszczynający burdy wujek, na dzieciaki czekał już tylko rynsztok. Dziwnym trafem żadnemu z tych sępów nigdy nie przyszło nawet do głowy, by wstawić się za Tobą, gdy nasz nachalny niemal do nieprzytomności tio ganiał Cię z pasem po ulicy, wrzeszcząc przy tym okropnie. Za to za każdym razem, gdy przyłapali mnie na kradzieży kilku centów potrzebnych na zakup podstawowych artykułów lub czerstwego pieczywa, którego nawet pies z kulawą nogą by nie tknął, zachowywali się, jakby właśnie dorwali największego zbrodniarza. Nie pomagało, że próbowałem tłumaczyć, że w domu nie ma żadnych zapasów jedzenia. I tak za każdym razem byłem doprowadzany na komisariat, gdzie spędzałem całą dobę. Tyle dobrego, że przynajmniej wtedy nie musiałem wyglądać kolejnej nadlatującej w moją stronę pustej butelki.

A teraz? Cóż... z pozoru za dużo się nie zmieniło. Po kilku tygodniach upartej wędrówki dotarłem do Londynu, który w rzeczywistości wydaje mi się nieco mniej mglisty niż w tych wszystkich filmach i opisach. A może to tylko kwestia podejścia? Przecież wśród tego typu aury o wiele łatwiej ukryć się komuś, kogo serce już dawno ugięło się pod ciężarem jednego z najgorszych możliwych przestępstw - morderstwa. Gdybyś teraz była przy mnie, na pewno próbowałabyś mnie podnieść na duchu, tłumacząc, że nie miałem innego wyboru. Że gdybym nie zabił tamtego brodacza, który nagle wyskoczył na nas zza krzaków w samym środku lasu, żadne z nas by nie przeżyło. Zapewne miałabyś słuszność, nie przeczę. Ale tego typu podejście nie zdoła cofnąć czasu i zdjąć ze mnie klątwy, której zarzewie tli się także gdzieś na dnie Twojej duszy. Obyś nigdy nie musiała go rozpalić. Nie potrafisz sobie wyobrazić, jak wielkim przekleństwem jest stałe pilnowanie, by czający się przez większość czasu w zakamarach Twojego umysłu wilk nie przejął nad Tobą całkowitej kontroli. Na całe szczęście nie jestem w tej walce osamotniony. W końcu mam przy sobie Kino, który sprawia, że nadal znaduję w sobie wystarczająco dużo sił, by mierzyć się z przeciwnościami. Mam nadzieję, że Tobie również się to jakoś udaje.

 

 

Całuje,

Twój straszy braciszek

@mm

 - Powiązania 

 

Odautorsko

- Na zdjęciu widnieje portugalski model Francisco Henriques.
- Cytat w nagłówku przytoczony za Andrzejem Majewskim.
- Kolejny fragm. to słowa Evanny Shamrock.
- Oddamy młodszą siostrzyczkę (proponowany wizerunek: Laneya Grace) i perwersyjnego klienta (proponowany wizerunek: Jon Kortajarena) w dobre ręce.
- Chętnie przyjmiemy Mistrza Gry.
- Źródła kodu: Kronikowy Kącik Kodowania i Emme's Codes.
- Ewentualna dodatkowa droga kontaktu: ptkaln@gmail.com

[KP] Głupota jest matką zbrodni. Ale ojcowie są częstokroć genialni

 Podkład: Black Sabbath - Age of reason

Nigdy nie wiadomo, co będzie miało znaczenie. Dziewięćdziesiąt dziewięć procent informacji zgromadzonych w czasie śledztwa nie ma kompletnie żadnej wartości. Można mieć jedynie nadzieję, że człowiek będzie przytomny, kiedy przed nosem ukaże mu się ten jeden procent 

Powszechnie twierdzi się, że trochę ponad czterdzieści lat to dla elfa bardzo niewiele. I nie ma się nawet czemu dziwić, skoro zdecydowana większość z nich dożywa aż tysiąca wiosen. Ale czy przy stawianiu tego typu tezy nie powinno się brać pod uwagę doświadczenia, które nabył w tym czasie ? Z całą pewnością te z nich, które starają się unikać szerszych kontaktów z innymi istotami, tak jak to od dnia uwolnienia się spod jarzma okrutnego Thulikazta czynią przedstawiciele widomego odłamu tej rasy, w którego leśnej osadzie zlokalizowanej na obrzeżach Nuevitas przyszedłem na świat, mają o wiele węższe pojęcie o wielu ważnych kwestiach od swoich bardziej otwartych na innych krewnych. Na całe szczęście mój ojciec należący do podrasy księżycowej, który podczas powrotu z jakiejś krwawej wojenki zabłądził w pobliże tego kubańskiego miasta jako jeden z nielicznych zdołał wkupić w ich łaski. Najprawdopodobniej silnie wpłynął na to fakt, że w wyniku odniesionych ran ledwie trzymał się na nogach, a moja matka wracająca akurat ze zbierania leczniczych ziół mimo całej swojej wrodzonej nieufności nie potrafiła przejść obojętnie obok niemal konającego pobratymca. Tym bardziej, że ten po odzyskaniu zdrowia mógł stać się silnym sojusznikiem w trakcie ewentualnego starcia z wrogami. Niestety mężczyzna ten miał pewną zdecydowaną wadę - nie potrafił zbyt długo usiedzieć w jednym miejscu, więc niedługo po powrocie do swoich zwykłych sił witalnych odszedł pod osłoną nocy pozostawiając swoją wybawicielkę w stanie błogosławionym. Choć nie mogła mieć ze mną łatwego życia, ponieważ zawsze wykazywałem się znacznie większą żywiołowością od pozostałych członków zgromadzenia, nigdy nie dała po sobie poznać, by miała jakikolwiek żal do niewiernego jej żołdaka. Wręcz przeciwnie, zdawała się szczęśliwa, że mogła być rodzicielką kogoś, kto wreszcie nie musi obawiać się zemsty czartów. A to wszystko dlatego, że na mój wygląd i zachowanie składały się cechy charakterystyczne dla dwóch odmian elfów.
To one sprawiły, że od razu po osiągnięciu dorosłości zdecydowałem się ruszyć w szeroki świat w poszukiwaniu przygód i zajęcia, które pozwoliłoby mi na wyładowanie kłębiących się w moim wnętrzu, niejednokrotnie sprzecznych emocji. Tak oto wyjątkowo zimnego poranka roku 2014 dotarłem do bram Londynu, w którego granicach pozostałem do dziś. Posada technika kryminalistyki, którą zdobyłem po kilku miesiącach pobytu w ich obszarze zdołała bowiem pochłonąć mnie prawie doszczętnie. Wciąż jednak udaje mi się znaleźć wystarczająco dużo czasu, by raz w tygodniu dzielić się nabytymi umiejętnościami z młodszym pokoleniem podczas wykładów z nauk śledczych na LSBU.

Imię: Carmelo
Nazwisko: Rios
Data i miejsce urodzenia: 29.11.1980, Nuevitas (Kuba)
Rasa: Elf
Podrasa: Mieszaniec elfa widmowego i księżycowego
Zawód: Technik kryminalistyki oraz dodatkowo wykładowca nauk śledczych na LSBU
Zamieszkanie: Suterena w dzielnicy World's End Estate
Moce: usypianie, wtapianie się w tło, dostrzeganie niewidzialnego, wędrówki międzywymiarowe, telekineza, gyrokineza

Mazda CX-30 Miraż (springer spaniel walijski) Fajum (puchacz pustynny)

NC

 Informacje dodatkowe 

 

Odautorsko

- Na zdjęciach widnieje kubańsko-amerykański model i aktor telewizyjny William Levy.
- Cytat w nagłówku to słowa Stanisława Jerzego Leca.
- Kolejny fragm. przytoczono za kryminałem Karaluchy autorstwa Jo Nesbø.
- Chętnie przyjmiemy wyzwania Mistrza Gry.
- Źródła kodu: Kronikowy Kącik Kodowania i Necromancer's Codes.
- Ewentualna dodatkowa droga kontaktu: ptkaln@gmail.com

[KP] Kluczem do sukcesu jest skoncentrowanie umysłu na tym, czego pragniemy, nie na tym, czego się boimy

 Podkład: Lao Che - Wiedźma

 Człowiek płacze i rozpacza tylko wtedy, kiedy ma jeszcze nadzieję. Kiedy nie ma żadnej nadziei, rozpacz przybiera postać straszliwego spokoju 

00Caspian Rymer

Właściwie Hadrian Landi X 18.05.1984 (Saint John, Nowy Brunszwik) X Potomek czarownicy parającej się akuszerstwem i samego Thota X Szaman X Właściciel herbaciarni Secret Garden nieopodal Lei X Potajemnie chirurg ogólny X Dawniej Łowca i członek Czerwonego Bractwa, o czym przypomina mu tatuaż w kształcie pióra na prawym nadgarstku

01Primero

Biografia

Mimo najszczerszych chęci wciąż nie nauczył się w pełni kontrolować swoich mocy. Ba, niektóre z nich dopiero powoli odkrywa przy okazji dowiadując się z przerażeniem jak bardzo mogą być one destrukcyjne dla otaczających go osób. A przecież nigdy nie pogodził się w pełni z okrutnymi zasadami wpajanymi mu przez przewodzących Czerwonemu Bractwu mentorów, pod opiekę których trafił, gdy w wieku dwóch lat uznano go za bękarta będącego nie tylko pomiotem chorej psychicznie czarownicy uparcie powtarzającej, że zaszła w ciążę z jakimś nieistniejącym starożytnym egipskim bogiem, ale także obrażającego pozostałych członków sabatu nieumiejętnością wykonania chociażby najprostszej magicznej sztuczki.
Z perspektywy czasu można by było uznać podobne stwierdzenia za niezwykle zabawne, gdyby nie fakt, że ostatnie trzy wiosny Caspian spędził na ciągłym zmienianiu nazwisk i miejsc pobytu. A to wszystko tylko dlatego, że pewnej księżycowej nocy przechodząc tuż koło wielkiego, zdobionego lustra wiszącego na ścianie przydzielonego mu przez zarząd Akademii pokoju kątem oka zauważył, że w jego ciele zachodzą pewne zmiany. Konkretniej rzecz ujmując karmazynowy materiał szlafroka, który miał akurat na sobie powoli acz nieubłaganie przemieniał się w biało-czarno-czerwone pióra. Na tym się bynajmniej nie skończyło - nim mężczyzna zdążył w jakikolwiek sposób zareagować, również pozostałe części jego ciała przybrały wygląd znacznie bardziej pasujący do ibisa czczonego niż do zwykłego człowieka. Sam ten fakt w połączeniu z amuletem przedstawiającym księżycowy dysk i gwiazdy, który od zawsze zdobił jego szyję stanowił najlepsze potwierdzenie tego, że rzeczywiście był synem samego Thota. Przez krótką chwilę nawet się z tego cieszył, ale szybko ochłonął uświadamiając sobie z przestrachem, że jeśli któryś z członków zgromadzenia odkryje jego świeżo nabyte umiejętności, z pewnością karze go uwięzić, a kto wie, może nawet zabić za nieświadomą zdradę. Jedno było pewne - jeśli chciał pozostać przy życiu, musiał zniknąć jak najszybciej. I to najlepiej w taki sposób, by zwrócić na siebie jak najmniejszą uwagę, więc podróżowanie publicznymi środkami komunikacji w ogóle nie wchodziło w grę. Piesza wędrówka była z kolei zdecydowanie za wolna. Chcąc nie chcąc musiał włamać się do stajni i uprowadzić stamtąd ogiera berberyjskiego imieniem Machu Picchu, który towarzyszy mu po dziś dzień.

02Segundo

Czerwone Bractwo

Zapewne mało kto z Was słyszał o Czerwonym Bractwie. Zdecydowana większość ludzi a nawet magicznych istot wątpi bowiem w jego istnienie, uznając wszelkie dowody mające rzekomo potwierdzać jego funkcjonowanie za wymysł zbyt wybujałej wyobraźni bardów i poetów, których nazwiska dawno już zdążyły ulec zapomnieniu. Wciąż jednak istnieją nieliczni nadnaturalni, którzy pamiętając czasy świetności tego zgromadzenia przekazują ustnie wiedzę na temat jego historii i tradycji z pokolenia na pokolenie. Nikt w końcu nie jest w stanie przewidzieć kiedy takie z pozoru całkowicie zbędne w dzisiejszym świecie informacje mogą się jednak przydać. Przecież dzieci niewykazujące żadnych, nawet najmniejszych zdolności magicznych nie przychodzą na świat w takich rodzinach codziennie. Ba, podobne narodziny zdarzają się raz na około tysiąc pokoleń. A to wszystko dlatego, że muszą zostać spełnione specjalne okoliczności. Najpowszechniejszym przykładem takiej zależności jest z pewnością ułożenie planet na nocnym niebie połączone z odprawieniem rytualnych obrzędów często znanych jedynie najstarszym osobom w klanie. Ale zdarzają się także nieco bardziej skomplikowane, o których zdaje sobie sprawę tylko garstka wybrańców.
No dobrze, ale czym dokładnie zajmuje się owe stowarzyszenie, skoro nie może uczyć swoich podopiecznych żadnych sztuczek ? Może przystosowuje ich do wykonywania prostych prac takich jak krawcowa lub barman ? Chociaż najprawdopodobniej takie rozwiązanie byłoby o wiele lepsze dla większości uniwersum, jego założyciele zdecydowali się podjąć o wiele drastyczniejsze kroki. A mianowicie poświęcają oni wiele długich lat, by przekształcić swoich adeptów w jednych z najlepszych i najbardziej bezwzględnych Łowców jakich kiedykolwiek widziała ta planeta, co zresztą w zdecydowanej większości przypadków przynosi zadziwiająco dobry skutek. Bo kto może mieć posiąść szerszą wiedzę o słabościach istot nadnaturalnych od osób, które same wywodzą się z ich grona ? Odpowiedź jest prosta - nikt. Tutejszy kodeks honorowy zabrania jednak surowo swoim wychowankom wykorzystywania jej w celu pozbawiania życia własnych krewnych.
Inną interesującą kwestią dotycząca tego zgromadzenia jest z pewnością tak zwana Ceremonia Przejścia, w trakcie której młody rekrut musi udowodnić swoją przydatność na polu walki. W dniu siódmych urodzin odbywających się dokładnie pięć wiosen po rozpoczęciu surowego szkolenia w szeregach Bractwa kadet w otoczeniu specjalnie do tego celu wybranych przedstawicieli Rady Starszych zostaje wysłany na wyjątkowo trudną misję, której celem jest pozbawienie życia przynajmniej jednego z przedstawicieli szczególnie rzadkich rodzajów magicznych istot. Niejednokrotnie zdarza się, że młodzi ludzie stają wtedy po raz pierwszy w oko w oko z feniksem, gryfem lub centaurem. Wielu z nich wychodzi z tego typu starć na tarczy, a wszyscy ci, którym szczęśliwie udało się ją utrzymać, często zmieniają się na zawsze. Taka właśnie jest cena za możliwość poszczycenia się symbolem czerwonego pióra na prawym nadgarstku.

03Tercero

Dodatkowe

- Swój tatuaż owija zwykle szafirową bandaną nie chcąc, by został on zauważony przez któregoś z morderców lub łowców nagród działających na zlecenie Czerwonego Bractwa. Niestety za każdym razem, gdy posługuje się magią, pióro na jego nadgarstku zaczyna błyszczeć na tyle mocno, że jego zarysy stają się widoczne nawet przez jej gruby, ciemny materiał.
- Z obawy przed niespodziewaną napaścią zawsze nosi przy sobie srebrny sztylet skryty w najgłębszych zakamarkach ubrania, a gdy wybiera się na dalsze wycieczki zabiera ze sobą również stary łuk myśliwski i kołczan pełen ręcznie wykonanych strzał zamoczonych w nektarze z kwiatów rośliny o łacińskiej nazwie Gelsemium sempervirens, które hoduje w kilku doniczkach umieszczonych na tyłach wynajmowanego mieszkania położonego w dzielnicy Nine Elms.
- Jest również opiekunem kota syberyjskiego imieniem Bajkał i charta kirgiskiego Flavia.
- Umiejętności magiczne (część dopiero odkrywa):
* przemiana w ibisa czczonego i pawiana zielonego
* lunakineza
* uzdrawianie
* iluzja
* boskie wizje
* mówca duchów
* ergokineza
- Nie zdaje sobie sprawy, że jego matka została zamordowana przez wysłanników Czerwonego Bractwa w ramach zemsty niedługo po tym, gdy opuścił jego szeregi, choć raz na jakiś czas nawiedzają go obrazy przedstawiające okoliczności, w których zginęła.
- Jego krew ma lekko złote zabarwienie.

Emme

Odautorsko

- Na zdjęciu widnieje kanadyjski aktor i reżyser filmowy oraz telewizyjny Kyle Schmid.
- Cytat w nagłówku to słowa Briana Tracy'ego.
- Kolejny fragm. został przytoczony za Marią Dąbrowską.
- Chętnie podniesiemy rękawicę Mistrza Gry.
- Oddamy byłą ukochaną, która obecnie chce nas zamordować w dobre ręce.
- Przyjmiemy kilku znajomych z dawnego życia lub poużeramy się z nasłanymi przez nich płatnymi zabójcami.
- Źródła kodu: Emme's Codes i Kronikowy Kącik Kodowania.
- Ewentualna dodatkowa droga kontaktu: ptkaln@gmail.com

Istnieje nie tylko zło i dobro, kolor czarny i biały. Zawsze jest coś pośrodku

*

William (Will) Andress

Miejsce i data urodzenia: 04.07.1991, Lucerna Szwajcarska Rasa:Człowiek Zawód:Ratownik wodny zatrudniony w RNLI Proponowany wizerunek:Brock O'Hurn

Obserwuję Cię z ukrycia od dłuższego czasu, a jednak wciąż potrafisz obrócić cały mój świat do góry nogami. Zabierasz mnie w takie miejsca, do których grzeczne dziewczynki nigdy nie zaglądają. Część ludzi twierdzi nawet, że są porzucone również przez Boga. Doprawdy śmieszne. Przecież On w całej swej łaskawości nie zapomina o obdarzaniu swoimi darami żadnego z ludzi. Czemu więc miałby odrzucać te wszystkie biedne kobiety, które muszą oddawać swe wdzięki podobnym Tobie mężczyznom za nędzne grosze, by zapewnić przetrwanie sobie i niejednokrotnie gromadce swoich brzdąców ? Nie jest Ci czasami ich choć trochę żal ? Przecież gdyby nie wciąż niegasnący popyt na oferowane przez nie usługi przynajmniej część z nich z pewnością znalazłaby sobie o wiele bezpieczniejszą pracę. A tak muszą codziennie użerać się z niejednokrotnie brutalną klientelą. Najbardziej martwi mnie chyba jednak fakt, że Ty nie potrafisz myśleć o nich w tych kategoriach. Dla Ciebie są one jedynie chwilową maszynką do spełnienia biologicznych żądz. Po ich użyciu pójdziesz do pierwszego lepszego baru, gdzie ukoisz swoje sumienie za pomocą kilku kufli koźlaka. W gruncie rzeczy nie jesteś przecież aż takim złym facetem. Po prostu potrzebujesz gdzieś rozładować nadmiar energii, a ilość organizowanych w Londynie imprez jest na to zdecydowanie za mała. Nie zmienia to natomiast faktu, że przez to całe szwendanie się za Tobą po rozmaitych knajpach ja również od niedawna zaczęłam łapać się na tym, że coraz częściej sięgam wieczorem do kieliszka, w którym uprzednio przygotowuję sobie limoncello lub garibaldi. Być może ten zgubny nałóg jest również spowodowany moją tęsknotą za rodzinnym krajem...
No ale dość o mnie. Skupmy się lepiej na Twoich zaletach, bo tych masz całe mnóstwo. A najważniejszą z nich jest z pewnością wielkie zaangażowanie z jakim poświęcasz się swoim zawodowym obowiązkom. Bowiem mało który mężczyzna zrywałby się z łóżka codziennie o czwartej nad ranem, gdy miasto nadal oplatają silne ramiona nocy i po zjedzeniu lekkiego śniadania biegłby prosto w stronę budynków portowych za jedynego towarzysza mając owczarka długowłosego holenderskiego. A ty tak właśnie robisz, bo wierzysz, że żaden człowiek nie powinien mierzyć się samotnie z tak niebezpiecznym żywiołem jakim może okazać się woda. Nie raz zdarza się, że osoby, które w ostatniej chwili wyrwałeś z jej zimnych macek przychodzą do Ciebie po paru dniach próbując wcisnąć Ci jakieś słodkości w ramach podzięki. W takich chwilach nieodmiennie oblewasz się rumieńcem i chowając twarz w ciepłej sierści Castora w celu jego ukrycia cierpliwie powtarzasz, że zwykły uśmiech naprawdę Ci wystarczy. Niestety szczęśliwi ocaleńcy nie zawsze są skłonni Cię wysłuchać, więc czasem w drodze powrotnej niesiesz ze sobą te nieszczęsne pudełko. Zamiast jednak je otworzyć, podrzucasz je zawsze pod bramę miejscowego sierocińca. Sam jesteś wychowankiem tego znajdującego się w amerykańskim San Diego, więc jak nikt inny zdajesz sobie sprawę jak rzadko pozbawione rodzicielskiej opieki dzieci mają okazję doznać dobrego serca ze strony obcych osób. Tym drobnym gestem możesz przynajmniej nieco je uszczęśliwić.

Emme

 - Cytat w nagłówku pochodzi z książki  (Bez)silna opiekunka, czyli polsko-niemiecka (bez)nadzieja autorstwa Barbary Bereżańskiej.

- Pan do przejęcia z możliwością modyfikacji. 

We are all mad here. I'm mad. You're mad

 Ci, których pokochaliśmy zostają z nami na zawsze 

Branca Fernandes 

Matka X Zmarła w roku 2004 wydając córkę na świat

 Przemieniona w wilkołaka w wieku 13 lat w ramach kary za podglądanie starożytnych obrzędów czarownic 

Portugalka X Poetka 

Miarą prawdziwego bohatera nie jest siła mięśni, ale siła serca

Foma Minskov 

Ojciec X Zginął w roku 2006 w wyniku katastrofy okrętu na Ocenie Atlantyckim 

Człowiek X Rosjanin 

Kapitan na tankowcu  

Najgorsze nawet bitwy, które przyjdzie nam stoczyć, łatwiej jest znieść wtedy, kiedy ma się przy swoim boku kilka bliskich osób, którym naprawdę na nas zależy

Eloide (Ide) Minskov (*)

Młodsza o pięć lat siostrzyczka X Wciąż nieaktywowany gen wilkołaka

Przemoc domowa ze strony wuja X O mało co nie stała się przypadkową ofiarą swojego brata podczas jego pierwszej przemiany (pamiątką blizna na prawym obojczyku), czego on do dziś nie potrafi sobie darować 

Tancerka uliczna naciągająca bogatych facetów X Marzenia o ucieczce z Porto 

Proponowany wizerunek: Laneya Grace

Dwa kieliszki wystarczą, najpierw jeden, potem kilkanaście drugich 

Caio Fernandes 

Wujek X Opiekun prawny od czasu śmierci szwagra

Pijak X Kat 

Człowiek X Portugalczyk 

Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw ? Trzeba tylko umieć je popełniać ! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się na co dzień   

Cassander Spencer (*)

Stały klient o perwersyjnym usposobieniu X Urodzony w roku 1790 

Przekształcony w wampira w wieku 36 lat niedługo po tym, gdy całkowicie nieświadomie obraził wiedźmę  

Dziedzic ogromnego kompleksu pałacowego i przyległych do niego dóbr na północy Francji 

Prawdopodobnie domieszka krwi Króla Słońce krążąca w żyłach 

Proponowany wizerunek: Jon Kortajarena

***

- Cytat w nagłówku to słowa kota z Cheshire będącego jedną z postaci występujących w książce Alicja w Krainie Czarów autorstwa Lewisa Carrolla.

- Kolejne fragm. przytoczone kolejno za:

* bajkami: Mój brat niedźwiedź  i Herkules,

  * Ewą Przydrygą,

* Julianem Tuwimem,

* George'em Shawem  

***

(*) -  Postaci do przejęcia z możliwością zmiany wizerunku i zajęcia oraz minimalnej modyfikacji wieku (a w przypadku siostry również aktywowania genu wilkołaka) 

Człowiek jest tajemnicą - z tajemnicy przybywa i w tajemnicę odchodzi

Don't you tell me what you think that I can be

I'm the one at the sail, I'm the master of my sea

 

1. Broń: Smith & Wesson
2. Fotodermatoza
3. Skóra promieniująca w ciemnościach bladym światłem  
4. Kawa mocha na dobry początek dnia
5. Słabość do wina połączona z jeszcze słabszą głową
6. Przez swoich studentów postrzegany jest jako bardzo wymagający mężczyzna, którego niezwykle trudno zadowolić, co jednak jest przez nich doceniane podczas wszelkiej maści olimpiad i konkursów. 
7. Charakterystyczna blizna na prawej łopatce pamiątką po niespodziewanym ataku na miejscu zbrodni w lutym 2019 roku  
8. Potrafi grać na klarnecie  

***

- Cytat w nagłówku za Marią Dąbrowską. 

- Kolejny fragm. pochodzi z piosenki Believer zespołu Imagine Dragons.